Afscheid nemen - moeten nemen - van werk is ingrijpend. Of het nu afscheid van je functie, enkele taken, je manier waarop je zaken uitvoerde of je werkgever is, het is en vereist vaak een ingrijpende verandering. En één waar je misschien niet zelf voor hebt gekozen maar waar je - vanwege je gezondheid en klachten die je hebt - toe gedwongen wordt.

Wilma is casemanager bij een Arbodienst. Ze weet dat ik het leuk vindt om uitdagingen aan te gaan en wil een meneer aanmelden die niet meer terug kan keren in zijn functie. Ze vertelt kort iets over zijn situatie en de organisatie. Wel nog een ding. Geert heeft geen mail … is begeleiding wel mogelijk?

Ivo meldt direct dat hij het niet helemaal eens is met adviezen van de arbeidsdeskundige: “Hoe kan dit? Die man houdt helemaal geen rekening met …” en Ivo beschrijft enkele beperkingen die ik inderdaad niet heb gelezen in het rapport. “Wat nu?”

Dilemma: een feestje, vakantie, fietstocht, familie-uitje of een etentje. Je maakt mooie foto’s en een leuke selfie. Die je enthousiast deelt op insta of facebook. Of … toch maar niet? Is dat herkenbaar? De twijfel? En waar gaat je twijfel dan over?

Onzekerheid en zorgen over je gezondheid kunnen je voorpret en zin in vakantie knap lastig maken. Toch hoeft een vakantie niet per se in het water te vallen door je ziekte. Met goede voorbereiding en juiste instelling kun je toch een fijne tijd van hebben.

Ingrid heeft zich 14 maanden geleden ziekgemeld. Haar werkgever vraagt of ik Ingrid kan begeleiden en stuurt mij het rapport van de arbeidsdeskundige. Advies in dit rapport is: zoek naar andere passende mogelijkheden en start met 2e spoor re-integratie. Als ik Ingrid bel en uitleg waarvoor ik bel, meldt ze direct dat ze niets weet...