Kan iemand mij helpen?
Ik ben aan het oefenen en luister goed naar de hulp-vragen die ik stel. Want inderdaad; iemand, jullie en wie wonen hier niet. Nou, dat zullen ze weten!
Ik ga vaker om hulp vragen (want ik hoef niet alles zelf te doen) en ik weet ook hoe!
Keuzestress en twijfelgedrag
Keuzes maken we constant. In grote beslissingen of een klein kiesmoment. Als je een chronische aandoening hebt is het nét even belangrijker dat je een goede keuze maakt.
Maar wat is goed? En wie bepaalt dat?
Dat bepaal jij zelf! Hoe? Door te weten wat jij leuk en belangrijk vindt en wat jou energie geeft.
Anders kijken
Als moeder word ik regelmatig getrakteerd op uitspraken en kinderkijkjes op ‘onze problemen’. Inmiddels beschik ik over een enorme hoeveelheid voorbeelden die ik regelmatig inzet. Voor mezelf en mijn cliënten.
Wat zullen ze wel niet denken?
‘Ik werd er vanmiddag nog door een man op aangesproken dat ik parkeerde op een invalidenparkeerplek’, vertel ik. ‘Hij zei dat ik er helemaal niet invalide uitzag.’
Waarom is het lastig om iets over mezelf en mijn minder gezond zijn te vertellen?
Ik maak me dan toch altijd weer druk om de reactie van anderen en vind het vervolgens moeilijk om daar goed op te reageren.
Bowlingballen & tegenwind
Dinsdagochtend 8.20 uur. “Kom we gaan”, zeg ik en pak mijn tas. Tjee, wat is die zwaar! Heb ik ‘m nu nodig? Nee, laat maar even liggen. Eerst Bing naar school fietsen. Heen gaat goed, terug heb ik wind tegen.
Zelf management en communicatie
Voor de 1e cursusdag vroeg Sandra waarom ik mee ging doen aan deze training.
Professioneel leer ik dit aan anderen. Ik vind het belangrijk om het heft in eigen hand te hebben en te houden en een eigen plan te kunnen trekken. Ik maak keuzes, plan goed, regel alles, stel grenzen en communiceer helder. In werk en naar cliënten.
Voor mezelf en in ons gezin loop ik wel eens ‘spaak’.