Werken met een chronische aandoening: melden of niet?

Op Facebook staat deze intro:

Medewerkers verzwijgen chronische aandoening voor werkgever. Uit een onderzoek onder 500 medewerkers en 251 werkgevers blijkt dat 15% van de medewerkers met een chronische aandoening deze niet bekendmaakt bij de werkgever. Onder andere uit angst voor baanverlies …

Met reacties als:

‘Herkenbaar …’

‘Klopt, die verhalen hoor ik ook in mijn omgeving, helaas!’

‘Heel herkenbaar, heb ik meegemaakt.’

Onderzoek

Ik lees het persbericht en het onderzoek. Volgende week ga ik naar de conferentie toe waar dit onderzoek voor is gedaan (EU-conferentie ‘Langer actief door innovatie in zorg en beleid’).

Verwachtingen en meningen over medewerkers met een chronische aandoening worden naast elkaar gezet, en de redenen om een chronische aandoening wel of juist niet te melden, in kaart gebracht.

Bijna 80% van de werknemers zou een chronische aandoening wèl melden.

Belangrijkste reden (71%) is dat ze verwachten dat de werkgever hier goed mee om zal gaan. 60% van de werknemers gaat ervan uit dat de werkgever bereid is om aanpassingen te doen en 55% neemt aan dat collega’s flexibel zijn en werkzaamheden over zullen nemen.

Er staan ook minder positieve verwachtingen in; zo denkt 1 op de 3 medewerkers dat zijn collega bang is voor een hogere werkdruk en meent ook 1 op de 3 dat werknemers met een chronische aandoening een grotere kans hebben om ontslagen te worden bij een reorganisatie.

Wat zeggen deze cijfers eigenlijk?

Wat als je zelf een chronische aandoening hebt en werkt?

Eigen verwachtingen

Elke situatie is weer anders en allemaal hebben we onze eigen verwachtingen en gedachten over wat de ander wel niet zal denken of doen.

Ikzelf ben er veel, misschien zelfs altijd mee bezig. Natuurlijk professioneel, met mijn cliënten, maar zeker ook voor mezelf, zowel zakelijk als privé. Vertel ik iets over mijn gezondheid? Vraag ik naar de gezondheid van die ander? Mag en kan dat? Is het nuttig en zinvol om te doen?

Wat, wanneer, waarom, hoe en aan wie?

Wat kan ik doen of wat verwacht ik dan … van die ander?

Hoe is dat voor jou?

Wel of niet melden? Waar is dat van afhankelijk?

Inmiddels is de conferentie geweest. Afgesloten met een ‘Fit for Work declaration’ met adviezen en huiswerk voor werknemers, werkgevers, overheid en de zorgsector.

Werken met een chronische aandoening staat op de agenda.

Deel dit artikel:

Of lees één van deze artikelen:

Afscheid

Afscheid nemen – moeten nemen – van werk is ingrijpend. Of het nu afscheid van je functie, enkele taken, je manier waarop je zaken uitvoerde of je werkgever is, het is en vereist vaak een ingrijpende verandering. En één waar je misschien niet zelf voor hebt gekozen maar waar je – vanwege je gezondheid en klachten die je hebt – toe gedwongen wordt.

Lees verder »

Niet digitaal?

Wilma is casemanager bij een Arbodienst. Ze weet dat ik het leuk vindt om uitdagingen aan te gaan en wil een meneer aanmelden die niet meer terug kan keren in zijn functie. Ze vertelt kort iets over zijn situatie en de organisatie. Wel nog een ding. Geert heeft geen mail … is begeleiding wel mogelijk?

Lees verder »

Incompleet advies

Ivo meldt direct dat hij het niet helemaal eens is met adviezen van de arbeidsdeskundige: “Hoe kan dit? Die man houdt helemaal geen rekening met …” en Ivo beschrijft enkele beperkingen die ik inderdaad niet heb gelezen in het rapport. “Wat nu?”

Lees verder »

Deelschaamte

Dilemma: een feestje, vakantie, fietstocht, familie-uitje of een etentje. Je maakt mooie foto’s en een leuke selfie. Die je enthousiast deelt op insta of facebook. Of … toch maar niet? Is dat herkenbaar? De twijfel? En waar gaat je twijfel dan over?

Lees verder »